آیا به سیاست حفظ حریم خصوصی در وب سایت خود نیاز دارید؟
حفظ حریم خصوصی نه فقط برای کسب و کارهای آنلاین، بلکه برای هر کسب و کاری ضروری است. هر بار که داده‌های ورودی (عمدا یا ناخواسته) را به یک وبسایت یا سرویس وارد می‌کنید، با یک سیاست حفظ حریم خصوصی موافقت کرده‌اید. این به معنای محافظت از بیزینسی است که داده ها را جمع آوری می‌کند. در چشم‌انداز دیجیتال امروزی، داده‌های کاربر مهم‌تر از همیشه است و حفاظت از حریم خصوصی مشتری باید اولویت اصلی کسب و کار شما باشد.
تطابق کسب و کار شما با استانداردهای ملی (و بین المللی) برای محافظت از شما و مشتریانتان بسیار مهم است. این به معنای اجرای یک سیاست حفظ حریم خصوصی است.
نقض خط مشی حفظ حریم خصوصی و قانون جمع‌آوری داده‌ها می‌تواند منجر به جریمه‌های سنگین برای شرکت شما شود. اگر تلاش و منابع مناسب را در خط مشی خود به کار ببرید، می‌توان از همه این موارد جلوگیری کرد.
نکات کلیدی:
- اگر در حال جمع آوری هر نوع اطلاعاتی از بینندگان در وب سایت خود هستید، به یک سیاست حفظ حریم خصوصی نیاز دارید.
- سیاست حفظ حریم خصوصی یک گزینه نیست، یک الزام قانونی برای محافظت از شما و مشتریانتان است.
- قانون حفظ حریم خصوصی در ایالت ها متفاوت است، بنابراین مهم است که مطمئن شوید خط مشی شما لایه لایه است و موارد پرت را در نظر می‌گیرد.
سیاست حفظ حریم خصوصی چیست؟
سیاست حفظ حریم خصوصی یک سند قانونی است که به هر کاربر در یک وب سایت ارائه می‌شود که داده ها از آن جمع آوری می‌شود. اگر در حال جمع‌آوری داده‌ها هستید، باید به بازدیدکننده خود بگویید که چه داده‌هایی را جمع‌آوری می‌کنید (دموگرافیک)، چگونه داده‌های آنها را جمع‌آوری می‌کنید (روش‌ها) و چرا داده‌های آنها را جمع‌آوری می‌کنید.
هر سه این موارد بسیار مهم هستند. برخی از دلایل جمع آوری داده ها شامل خدمات مشتری، تحقیقات به دستور دادگاه یا تحقیقات کلی در مورد بهبود وب سایت است. این روش آموزنده همچنین به نحوه اشتراک گذاری آن با اشخاص ثالث مانند گوگل آنالیتیکس (Google Analytics) یا کسب و کار بازاریابی شما نیز گسترش می‌یابد.
یکی دیگر از الزامات سیاست حفظ حریم خصوصی شما این است که به بازدیدکنندگان خود اطلاع دهید که چگونه از خدمات شما انصراف دهند. همه در جمع آوری داده های خود می‌توانند نظر بدهند، بنابراین باید بدانند چگونه با شما، کسب و کار، تماس بگیرند تا از جمع آوری داده ها خارج شوند.
علاوه بر این، بازدیدکنندگان وبسایت شما مجازند داده‌هایی را که در پرونده دارید برای آنها درخواست کنند. شما باید یک پروتکل برای آنها ایجاد و بنویسید تا بتوانند به موقع این اطلاعات را دریافت کنند.
چه کسی یک خط مشی رازداری می‌نویسد؟
اکنون که متوجه شدید چه نوع محتوایی برای یک سیاست حفظ حریم خصوصی قانونی لازم است، ممکن است از خود بپرسید، آیا باید آن را بنویسم؟ مطمئناً می‌توانید یک الگو را به صورت آنلاین پیدا کنید، از سیاست‌های حفظ حریم خصوصی دیگری که فکر می‌کنید به‌عنوان مرجع خوب به نظر می‌رسند، استفاده کنید و برای پیش‌نویس این سند حقوقی مهم احتیاط کنید. شاید شما یک علاقه مند باشید یا این تنها گزینه ای است که دارید.
اما اجازه دهید با آن روبرو شویم، کسب و کار شما احتمالاً در قانون جمع آوری داده ها نیست. در واقع، استخدام یک وکیل برای نوشتن خط مشی حفظ حریم خصوصی شما، استراتژی قوی تری برای وب سایت شما است (اگر توانایی پرداخت آن را دارید).
سیاست حفظ حریم خصوصی باید کجا باشد؟
این سوال بسته به نحوه جمع آوری داده های کاربران خود چند پاسخ متفاوت دارد. به عنوان مثال، اگر فقط از کسانی که از وب سایت شما بازدید می کنند اطلاعات جمع آوری می‌کنید که حساب ایجاد می‌کنند، مکان مناسب برای قرار دادن خط مشی رازداری شما در صفحه ایجاد حساب آنها خواهد بود. با درخواست از آنها برای علامت زدن کادر، آنها اعلام می کنند که از اقدامات شما و حقوق خود آگاه هستند.
اگر در حال جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات جمعیتی از هر کسی هستید که از سایت شما بازدید می‌کند، باید در ثانیه‌ای که وارد سایت شما می‌شود ظاهر شود.
سخن پایانی
اگر داده‌های بازدیدکنندگان خود را جمع‌آوری می‌کنید، به یک سیاست حفظ حریم خصوصی در وبسایت کسب‌وکارتان نیاز دارید. شما قطعاً مجبور نیستید هنگام ایجاد خط مشی رازداری خود به تنهایی دست به کار شوید. استخدام کارشناسان با سوابق اثبات شده از نگرانی شرکت شما و بازدیدکنندگان در مورد جمع آوری داده ها محافظت می‌کند. برای این کار می‌توانید از یک بیزینس کوچینگ کمک بگیرید تا راهنمایی های لازم را به شما ارائه دهد.